En toen was hij geen kleuter meer – over zelfmaak en zelfkoop

Dinsdag 1 september 2015, de dag waarop mijn oudste kind geen kleuter meer was.  Met een grote boekentas en een pennenzak en al.  Met een rekkermap en zijn eerste turnpantoffels.  Zo ging hij de schoolpoort binnen.

Uiteraard kan de moeder niet anders dan dit nieuw hoofdstuk in zijn leven passend in te zetten met handgemaakt en handgekocht gerief.  Het handgemaakte deel bestond uit een pennenzak en een turnzak.

De turnzak is de vereenvoudigde versie van de zwemzak uit Zo Geknipt. Een tof patroontje dat er direct zo professioneel uitziet door die nestelogen.  De stofjes lagen al enige tijd in de kast.  Ik weet zelfs niet meer van waar ze kwamen.  Ahum… Ondertussen vind ik zo ook weer niet meer zo ‘wauw’, maar kom, de zoon vond het lekker stoer en dat is al wat telt. Bovendien verwijst zijn naam naar ‘beer’ en gebruik ik die beer dan ook als symbool bij zijn naamlabels. Argumenten genoeg dus om dit stofje toch te gebruiken.

In de zijnaad voorzag ik een naamlabel voor het geval dat…  De nestelogen sloeg ik door een lapje nepleer, wat het geheel direct opwaardeerde.

Aan de binnenkant voorzag ik een zakje om de turnpantoffels in te doen.  Dat is zo blijkbaar in moderne turnzakken die je kan kopen in de winkel.  Of die turnpantoffels nu ook werkelijk in dat zakje gaan belanden, laat ik maar even in het midden.

Als voering gebruikte ik een ander stofje uit mijn voorraad waar ik graag vanaf wilde: wolven.  Samen met de beren gekocht, hoe kan het ook anders.

Om de beestenboel af te maken gebruikte ik voor zijn pennenzak een dinokatoentje van Anne Kurris.  De zoon eiste die stof onmiddellijk op toen ze binnenkwam.  Ik kocht ze eigenlijk voor een ander project, maar voor een pennenzak heb je niet zoveel stof nodig. Er kon nog wel een hoekje van af.

Het patroon hoeft geen introductie meer.  De pennenzak voor perfectionisten van Oon maar dan de versie zonder flapjes door Spiegelstiksels.  Kan je nog volgen?
Om de lusjes te maken gebruikte ik de veel te schone zelfkant van dat stofje.  Optimaal stofgebruik, noemen we dat.

De pennenzak werd ondertussen gevuld met kleurpotloden en stiften die ik zorgvuldig één voor één labelde met naamstickertjes.
De boekentas, die werd gevuld met een nieuwe brooddoos, drinkbus en koekendoosjes.  Ik kocht ze bij dekrullevaar.be. Voor mijlpalen laat ik me graag eens gaan. 😉

Zo vertrok hij 1 september als groot kind naar school.  Mama moest zelf voor de klas staan en kon er niet bijzijn en dus werd de papa opgedragen om foto’s van de zoon zijn mijlpaal vast te leggen.

Hiermee moest ik het dan doen. *zucht* *roloog*

Stof en patroon:

↑↓ beren- en wolvenkatoen – voorraad ↑↓  nepleer – bij PiekeWieke↑↓ dinokatoen – Anne Kurris bij MonDepot ↑↓ fournituren – Veritas

↑↓ zwemzak – uit het boek Zo Geknipt ↑↓ pennenzak – Oon en Spiegelstiksels

---

Misschien lees je dit ook graag:

1 september!